Opgewekt en vol energie komt zij mijn kamer binnen. Zij valt op door haar felle kleding en make-up. Alles aan haar lijkt zelfvertrouwen uit te stralen. En haar verschijning geeft de indruk dat zij alles onder controle heeft.

Als zij aan het woord is komt er een stortvloed van woorden en struikelt zij bijna over haar eigen woorden. Er is geen tijd voor haar om adem te halen. En alles over haar klachten gooit zij er uit. Over pijn in de nek en de beide schouders en hoe lastig en vervelend dat is. En ook dat zij zelf geen idee heeft waar het mee te maken heeft.

Bijna dwingend vraagt zij mij of ik kan zorgen dat haar klachten verdwijnen. Hoe heet zoiets ook al weer? Een quick fix? Rustig leg ik haar uit dat ik niet degene ben die haar klachten kan laten verdwijnen. Dat is haar eigen verantwoordelijkheid. Die kun je niet op het bord van een ander leggen. Haar lichaam wil haar iets duidelijk maken. In dat proces kan ik haar ondersteunen met The Authentic Touch.

Bij het losmaken van het bindweefsel komt haar verhaal tevoorschijn. Opgevoed met ijzeren hand. Onder het motto van: “Altijd doorgaan, nooit opgeven. En jij mag geen fouten maken!” De ideale voedingsbodem voor perfectionisme. En het absoluut overheersende gevoel dat zij niet mag falen. Langzamerhand, na een paar sessies, kan zij voelen hoeveel geweld zij zichzelf op deze manier heeft aangedaan. En kan zij, langzaam en haperend, lucht geven aan haar emoties. Uiteindelijk is zij, na een aantal sessies, in staat door de ontspanning in haar lichaam en het verhaal wat verteld is, om de knop om te zetten. Met meer rust en minder druk kan zij haar weg vervolgen. En leert zij om liefde te kunnen voelen, van binnenuit. Allereerst voor zichzelf.